ik voeg je
beplak je
zoek een
mooie poster
voor je
ik verf je
ik smeek je
maak het niet
groter dan het is
ik hoef geen glimps
van de andere kant
ik verdoezel je
vergeet je
tot er meer
van je verschijnt
oktober 2023
Tag: gedichten
Mogen zijn
kijk om naar wie ik ben
naar wat ik kan
naar wat mij maakt
zoals jij
gun me lucht
gun me kansen
gun me ruimte in deze stad
om gewoon mezelf te zijn
met open blik
en open armen
trek je de wereld voor mij
een beetje meer gelijk
november 2023
Dit gedicht schreef ik voor de 14e uitreiking van de Ed Luza prijs. Deze wordt jaarlijks uitgereikt door stichting Gehandicapten Overleg Lelystad, een belangenorganisatie voor iedereen met een beperking in de gemeente. De winnaars hebben zich buitengewoon ingezet voor mensen met een beperking in de stad, bijvoorbeeld door hun bedrijf toegankelijker te maken.
Gelijkmakers
geef kinderen een kans
om te bloeien
want niet iedereen wortelt
op gelijke grond
geef ruimte om te ontplooien
tot wat ze later zullen zijn
het begint allemaal op school
waar gelijkheid meer een ideaal is
dan een keiharde realiteit
gelukkig zijn er de kansvergroters
de onvervalste potentie ontplooiers
zij zien de beren op de weg
en dansen er samen omheen
ze sturen en schakelen
bemiddelen en betrekken
ze staan bij en halen in
want zij zien wat kan worden
wanneer je net wat meer kan geven
met een potje van de overheid
en een mooi gedegen plan
door hun handen bloeien kinderen
met de hoop dat alles kan
november 2023
Dit is geschreven als ode aan de leerkrachten die aan de slag zijn met de kansenaanpak primair onderwijs in de gemeente Amsterdam. Tijdens een kennisdelingbijeenkomst over deze aanpak op 28 november in de Openbare Bibliotheek Amsterdam heb ik dit gedicht voorgedragen.
Slaaplied
voor het slapengaan
borstel ik de zorgen
geroutineerd uit mijn haar
ik geef ze mee aan de zwanen
zij fluisteren met de maan
de vrede op mijn hoofdkussen
is koelblauw en gestippeld
morgen komen de klitten
en alles dat het leven verstrikt
wanneer de ochtendzon
haar wrede net weer uitspant
ik neem wat de
nacht mij geven kan
oktober 2023
Naar Swans door Tetyana Yablonska (1966).
Gezien tijdens de ‘Kaleidoscope of (Hi)stories’ in museum De Fundatie in Zwolle.
Twee commissarissen van Flevoland
Leen
met de bitterballen
binnen handbereik
en alle lijntjes zorgvuldig
achter de schermen naar
iedereen uitgezet
kijkt hij vanaf de vierde
uit over heel Flevoland
pragmatisch en proberend
opsmuk is hem vreemd
zonder stropdas en met
opgestroopte mouwen
lost hij het liefst alles
hoogstpersoonlijk op
van gemaakte brokken
kun je leren
hij hoeft niet bekend
te zijn maar wil zijn
mensen wel kennen
want het belang van
belangstelling heeft
hij goed begrepen
zonder kwade woorden
want iedereen hoort erbij
al zeilend of per motor
waar hij gaat daar is
de wind, hem duwend
richting toekomst
door dit vlakke land
waarvan hij is gaan houden
augustus 2023
Arjen
van het stuivende zand
in het oosten
naar de volvette klei
in het midden
de laarzen lonken
naar iemand die met
gevoel voor samen
recht door de
voormalige zee koerst
eerst hield hij de wet
daarna vader van gemeenten
en nu kwam er een trein langs
die maar eens in z’n leven gaat
een overstap met weemoed
maar de keuze was uiteindelijk
makkelijk gemaakt
hier is de wereld in het klein
een vlakte die we met
z’n allen uit het water trokken
het geeft nieuwe grond
om in te wortelen
en te worden
tot wie je zal zijn
oktober 2023
Dit tweeluik is geschreven voor de wisseling van commissarissen hier in Flevoland. Leen heb ik op 31 oktober voorgedragen bij zijn afscheid van 15 jaar als cdk. Arjen droeg ik voor op zijn eerste Flevolandse Statenvergadering op 3 november.
Hart
in mijn hart zing je zoals je
zelf vindt dat je gebekt bent
loop je rond in je zelfgekozen
veren, trotser dan een pauw
in mijn hart hou je van wie je wil
en hou je van wie je bent
vanzelfsprekend zonder haat
fuck de onverdraagzaamheid
in mijn hart vind je alle
kleuren van de regenboog
want iedereen hoort hier thuis
en dat hoort er vanaf te stralen
in mijn hart is het een feest
voor iedereen in of uit hun kasten
kijk elkaar aan en durf te ontmoeten
er zit kracht in wie we zijn
Voor de Be You Day van 14 oktober heb ik dit gedicht geschreven. Be You Day wordt gevierd als aanvulling op de internationale Coming Out Day. Het is een dag om stil te staan bij wie je bent en waar je staat. In het stadshart werd jezelf zijn gevierd met mode, kunst en muziek in het ABC-gebouw.
september 2023
Prikstokridders
in hun highlighterharnassen
met prikstokken als lansen
en grote groene zakken
als trotse banieren in de wind
prikken ze en porren ze
tussen tegels en langs dreven
zak na zak vullend met alle
zaken die men achteloos
verliest of op de grond smijt
met vele handen maken ze samen
of alleen al het vuile werk licht
voor hun werk worden ze
bedolven door bedankjes en
spontane duimen, kinderen die
meedoen en overheidsaccolades
en natuurlijk de vragen over
waar je zo’n stok krijgen kan
want iedereen ziet het maar
niet iedereen doet er wat aan
uit ergernis en verveling
ontkiemde het zaadje voor
een gemeenschap die
zienderogen blijft groeien
de prikstokridders die
de stad verbinden
en haar laten bloeien
augustus 2023
Pontje
vandaag heb ik het heen en weer
dus blijf ik lekker zitten
op het pontje over het IJ
zodat ik goed kan muizenissen
terwijl toeristen langs me stromen
en aalscholvers ontspannen
naar hun ontbijt vissen
uit Centraal glitteren intercity’s
als gouden kettingen naar het oosten
stampvol met mensen die
wél ergens moeten zijn
maar ik ga vandaag voor zestig keer
de lengte van mijn heen en weer
achter witte pluizen bedanst de zon
mijn drentelige mijmerdag
tot ze zich verstopt
achter de vele hoge huizen
de toeristen stokken
de aalscholvers gaan roesten
en de schipper jaagt me eruit
september 2018
Doorgeven
verbinden zullen we
tot we erbij neervallen
het moet nu, voor de toekomst
een duurzaam netwerk dat
zal bloeien met enen, nullen
servers, clouds en gortdroge
documenten maar bovenal
voor mensen
zodat hun gisteren over
honderd jaar nog bestaat
omdat wij met uiterste zorg
hun verhalen dragen
naar later
want samen bewaren we ons
dus verbinden zullen we
we zijn de digitale schakels
van de analoge tijd
september 2023
Dit gedicht is geïnspireerd door een intensief vierdaags leertraject over het toegankelijk maken van digitaal erfgoed.
Universeel
als elke zandkorrel een
universum in zichzelf draagt
dan zijn jij en ik
complete sterrenstelsels
waarin ruimtesondes verdwalen
bevatten we de barende
oerknallen en verzwelgende
zwarte gaten, en alles dat
daartussen leeft, ademt en sterft
en dit leven straalt door
tussen duisternis en pijn
onze atomen herbergen
eindeloze verhalen over
hoe het was, is en zal zijn
wij zijn de kosmonauten
in de eindeloosheid van ons
ongemerkt buitengewone bestaan
september 2023
softijs discodip met zand 