Dichterswals

dansende pen

haar walsje gaat moeiteloos

over gepureerde dode bomen

inkt sijpelt door

op naar een nieuwe eeuwigheid

of tot de rot ons ontbindt

of de mens ons vergeet

of de aarde ons verdrinkt

of het bestaan in een zwart gat zinkt

of tot niemand meer kan lezen

of een worm dit vindt die uitsluitend

inkten letters eet

maar voorlopig zal ze walsen

ze is nog lang niet klaar

zolang de dichter denken kan

blijft ze altijd dansen

met haar gedachten

maakt ze met inkt papieren

met fracties zwaarder

en de gedachten

met fracties lichter

maart 2024

Fijne wereldpoëziedag!

اِستَوطَنَتْ Satawtanat

de klei is nieuw

de stad is nieuw

iedereen hier komt

ergens anders vandaan

het is vruchtbare grond

om op te bestaan

een leven gebouwd op

vijf vertrouwde pilaren

en je mocht er

gewoon zijn

maar de tijd

kreeg scherpe randjes

je wordt gevormd tot ander

angst voor wat zij denken

wie je bent

de vooroordelen vergiftigen

je kan niet langer

gewoon zijn

en toch straal je

en met jou vele anderen

niet van de wijs gebracht door

interpretaties van een stuk stof

of de aanname dat

je nooit een keuze hebt gehad

je leeft, balancerend op kruispunten

maar boven alles zul je

gewoon zijn

maart 2024

In de Flevomeerbibliotheek van Lelystad hangt nu “Gewoon Zijn”, een bijzondere foto expositie door Ebru Aydin. Twaalf portretten van moslima’s gepaard met twaalf stillevens van belangrijke objecten uit hun levens vertellen over hoe deze vrouwen simpelweg zijn. In een bijbehorende reeks podcasts vertellen de geportretteerden over hun ‘sense of belonging’; hoe voelen zij zich onderdeel van deze maatschappij?

Hun verhalen en de geschiedenis van moslima’s in Lelystad hebben dit gedicht geïnspireerd.

Zwemdiploma

angst ruikt hier

lichtjes naar chloor

het kunnen is naar

het diepe gezonken

en het glimt, lonkend

slechts een diepe adem

van je vandaan

je moet maar durven

om de bodem te leren kennen

door je twijfels heen te zwemmen

zodat overwinning

straks lichtjes ruikt

naar chloor

januari 2024

Kleurplaatstad

je maakt een stad om in te wonen

niet om naar te kijken

tussen een raster van dreven

teken je wijken als eilanden

verbonden door menig brug en fietspad

daar een hart, langgerekt en op de groei

arceer de randen in blauwgroen goud

een toekomstbelofte op papier

binnen no-time uit de klei gestampt

ruim een halve eeuw later

zijn de wijken goed bewoond

door 83.000 zielen die met hun

lofzang en gemopper

heimwee en geborgenheid

gemijmer en observaties

en zelfs nieuwe mythologieën

deze kleurplaat van een stad

met overtuiging blijven inkleuren

en haar hart kloppend houden

november 2023

Dit is het openingsgedicht voor de wijkenbundel van Lelystad, een initiatief van het Stadsdichtersgilde. De bundel is een rijk poëtisch mozaïek over Lelystad door meer dan 50 Lelystedelingen. Op 17 februari 2024 om 14:00 wordt de bundel feestelijk gepresenteerd in de bibliotheek van Lelystad. Elke dichter in de bundel krijgt een eigen exemplaar. De bundel zelf zal voor een sterk gereduceerd tarief te koop zijn. Alle opbrengsten gaan naar stichting MILA.

Na 17 februari is de bundel te krijgen op verschillende verkooppunten, waaronder de Bruna of Readshop Lelystad.

De openingszin is vrij naar Frits Tellegens gevleugelde uitspraak over de vermeende lelijkheid van Lelystad.

Instructies na een lis-excisie

wisselend tot makkelijk

verlies van bloed

tot de volgende volle maan

zich niet goed voelen

zolang u vloeit

verboden toegang voor

water en geslachtsverkeer

zolang u vloeit

u mag bellen bij koorts

of bij meer bloed dan

een normale menstruatie

maar niet als u 

zich slecht voelt

dat hoort bij het acute

ontbreken van een stuk

het incomplete gevoel

dat in uw achterhoofd huist

kan tussen twee tot acht

werkweken aanhouden

zolang u vloeit

sla veel maandverband in

het is verboden toegang

zolang u vloeit

op een zeker punt bloedt u 

hartstochtelijker dan een rund

maar onthoud, u heeft een baarmoeder

als het goed is kent u waar dit op lijkt

het is beter, zoveel beter

dan wat het was geweest

in het scenario van veel te laat

u mag bellen bij koorts

zolang u vloeit

zolang u vloeit

december 2023

Advertentie

tjielp!

schreeuw ik

voor de ingang van

mijn zelfgevonden paleis

tsielp sjiep!

hey meisje

wat zeg je van

jij en ik hier samen

en tussen maart

en augustus

tien tot vijftien

van onze kinderen?

tsjilp tjiep!

in deze hele straat

geen fijner nest te krijgen

ik zal de liefste vader zijn

de beste beestjes brengen

ons kroost zaadjes leren pikken

en mooie liedjes over je zingen

tjielp tjiep tjip!

kom alsjeblieft naar binnen

dan zal ik het bewijzen

jij en ik in ons kasteeltje

gelukkig met de kleintjes

januari 2024

Doen

winnen zit in meedoen

en om dat te voelen

moet je het simpelweg doen

het is als je tenen om het startblok krullen

seconden verwijderd van het water

zien hoe de curbstones tot een 

rood-witte waas smelten

met een precieze schijnflats

iemand finaal het bos in sturen

of in een perfecte hoek het ijs 

onder ijzers horen glijden

al fietsebenend met gekneusde vingers 

het doel schoon houden

het is wanneer je je voet niet voelt

terwijl je een tien schiet

of een uitstekend gesprek houdt

tussen body en baton

wanneer je met drie pijltjes

een big fish weet te vangen

en als een gulle wind je een gijp gunt

over een staalgrijs Markermeer

het zit in dikke blikken trekken met

jaloersmakende ritmes

of een prachtige carotte achterlaten 

als die carambole net niet lukt

wanneer je het pas snap

als je het begrijp

zoveel manieren om te winnen

omdat de winst zit in het doen

januari 2024

Dit gedicht schreef ik voor de Lelystadse Sportverkiezingen 2023. Alle 12 de sporten van de genomineerden zijn erin verwerkt.

Nieuwjaarsduik

de meren klotsen
over de dijken
zo het nieuwe jaar in
voelen we met natte voeten
ons anders over elkaar
of wist het water niks uit
maakt het niks gelijk
en laat het strijdbijlen
hooguit een beetje roesten

het water geeft en neemt
ze heeft ons deze stad gegeven
of liever, we hebben haar eruit getrokken
laat het in dit nieuwe jaar
de zorgen en de vooroordelen wegnemen
zodat al wat er nog overblijft
ons gedeelde geluk is

januari 2024

Jazzfabriek

als geduldige pudding
zitten we in onze
kunststof klapstoeltjes
waar dan de contrabas
een inleiding verzorgt
over hoe je verhalen
vertellen kan met
gestructureerde herrie

de saxofoon pikt ons op
en voert ons mee
langs ijle hoogtes en
dierlijke laagtes
een hartritmestoornis
vertaalt zich naar de drums
bindend en kloppend

het zijn twintig minuten
in een stoffige zolder
van een ex-fabriek
langs de Waal


oktober 2023