we worden ondergraven

korrel voor korrel erodeert

een compleet zorgstelsel

onder onze voeten vandaan

en geen hond die het ziet

hoor ze scheppen

de mensen zonder zorghart

zwaar bevangen door goudkoorts

waardoor ze voelen waar

het grote geld precies stroomt

en je komt heel ver met

nepdiploma’s en TikTokadviezen

hey Siri, hoe leg ik een katheter aan?

en al wapperen de rode vlaggen

de pakkans is vooralsnog nihil

want wat wij kunnnen is versnipperd

er is van alles dat ontbreekt

het zijn de drempels en controle

het is weinig gereedschap in de kist

maar boven alles mist de tijd

zodat de ongetoetste onbekwamen

ongestraft hun gang kunnen gaan

om zo onze kwetsbare medemens

de vernieling in te helpen

het zou je kind maar zijn

maar wat nou als we het erop wagen

om al deze lelijke gaten in onze zorg

met alle mogelijke soorten mensen

zeer zorgvuldig dicht weten te maken

de weg is lang en nooit echt makkelijk

zeker niet in zo’n zelfverstrikt systeem

maar alle verandering moet je uiteindelijk

simpelweg durven doen.

november 2025

Tijdens het congres ‘Schone zorg, onze zorg’ op 27 november 2025 was ik de dichter van dienst. De hele dag stond in het teken van ondermijning in de zorg, een groot probleem in het zorglandschap van nu. Er werden veel deprimerende dingen geconstateerd, maar er is ook hoop! Aan het einde van de dag mocht ik daarop reflecteren met een gedicht dat ik ter plekke schreef.