Kokkel

ik heb lief als een kokkel

rollende met de getijden

nieuwsgierig naar al 

dat voorbij komt drijven

maar voorzichtig

kom niet zomaar uit

mijn schelp gekropen

met mijn sifo tast ik

wikkend, wegend, determinerend

naarstig zoekend naar een

compleet veilige kust

en dan ga ik echt open

mijn kwetsbaarheid van jou

ik heb lief als een kokkel

juni 2023

Dromers

drie dromers staan

op het laatste restje dag

bij die knik van de dijk

waar de zon haar

laatste salvo op afvuurt

hij wijst naar de leegte

voorbij strekdam en boot

ver voorbij de ijzeren wachter

en zij mijmeren mee

knikkebollende glimlachen

ik hoor niet wat ze

dromen maar ik zie

hun hersenspinsels

kringelen als melk

in zwarte koffie

zich vermengend

met de lucht

tot de zon de

horizon heeft gekust

juni 2023

Stadhuis

glanzend dooraderd

van versteende levenslijnen

die veel ouder zijn dan

de klei waar je op rust

schelpen die doorklieft

als spoken terugstaren

naar de blauwe lucht

waar ooit het verbannen water was

meticuleus weggezogen en toen

op de millimeter gepland

met een nieuw burgerpaleis

als kroonjuweel van de overwinning

waarvan we stiekem allen weten

dat het slechts een wapenstilstand is

januari 2023

21:32

boven het gebutste hart

van de stille jonge stad

staat de lucht poëtisch

in de fik

roze vlammen verlichten

zachtjes de rook rond

verveelde gezichten

die zich ophouden

tussen zwarte gaten

wijds en werkloos gapend

naar de straten

hun zwaartekracht

lang afgezwakt

het vuur van de hemel

straalt haast als belofte

in de ruiten spiegelt

hel-oranje hoop

mei 2023

Graf

ze begroeven mij

met een dennenappel

in mijn mond

voordat ik werd

toegedekt door de

fluisterende duinen

bleke wortels kruipen

nemen voor mij waar

de veelheid van het leven

die ik bij leven nooit zag

zoals

het ritme van de regen

dat verdrinkt in de nacht

de wind die huilt omdat ze

eenzaam nergens op wacht

en alles dat krioelt

onder jonge verse bast

zo lig ik, bijna vergeten

mijn botten zijn nu takken

en mijn vlees is nu de grond

mijn wortels strekken dieper

en het enige wat

de hemel bereiken kan

zijn de naalden 

in mijn kroon

Geïnspireerd door het graf op de Nieuwe Ooster in Amsterdam waar een boom door iemands hoofd groeit.

mei 2023

Kantlijn

langs de basalten kantlijn

peinst een reus al poepend over later

schilt Jan Wolkers zijn steen

en storten visdieven zich te water

jaagt half Nederland op koopjes

ligt Michelle tussen potscherven

doen we biertjes op de blokbankjes

bij de Batavia die ligt te bederven

zingt het riet een duet met de wind

neemt de zon afscheid met elan

zit je aan de rand van het begin

met het gevoel dat alles nog kan

maart 2023

Zuigerplas

zand na het zilte opgezogen

op nieuw land moet men wonen

sluis en dijk uit slijk gewonnen

geborgen is de beloofde stad

nu rest er een groot groen gat

witte pluizen besuikeren

stille oevers langs de plas

de warme meizon doet wolken

zachtroze gloeien die dansen

met het water, spiegelglad

langs de randen waden

waar de paden zijn geweest

bekeken door welgedane wilgen

een luid verstopte koekkoek 

schuilt tussen hun tenen 

in de ranke zwarte els

overstemt de merel hoog

de hebberige fluister

die suist vanuit de stad

mei 2023

Moestuin

in mijn kleine moestuin

groeit alles wat ik wil

daar in de zonnige hoek

tiert het enthousiasme welig

in potjes op mijn vensterbank

kweek ik kwetsbaarheid

en onder het glas 

komt de wijsheid mooi op

vooral omdat ik het

met mildheid heb bemest

het geduld groeit best langzaam

maar dat zaaide ik pas laat

de borders vol bescheidenheid

grenzen aan de bedden van

diepgeworteld zelfvertrouwen

maar het mooist vind ik de hoop

met haar bloesem kleurt ze mei

april 2023

Natuurhistorisch

post-mortem aaibaarheid

bij leven kende je geen handen

en als wel dan beet je ze eraf

voor jou is besloten

om je vorm nog even

heel even

onder ons te houden

kleine ingreep

voel je niks van

we willen graag

altijd zien wie je bent

en hoe je was

bij benadering

achter glas

april 2023