Tag: 2025

Ignis fatuus

YasminEen reactie plaatsen

kom met me dansen

in deze inktzwarte vijver

zomaar midden in mijn stad

in het holst van de winter

als het duister de warmte 

van de zon doet vergeten

want licht is altijd schaars

aan het einde van het jaar

en dan zie je mij schijnen

helemaal voor jou alleen

zachtjes wieg ik in de wind

als waarschuwing of belofte

kom wat dichterbij de kant en

laat je leiden naar mijn licht

wat je zocht wordt niet gevonden

maar ik help je dwalen naar waar

je zelf nooit had kunnen komen

ver voorbij de schone schijn

ik schrijf je naam in het water

en je zal nooit meer dezelfde zijn

december 2025

Ga mee met de dwaallichten die te zien zijn Zilver op Water. Dit jaar zijn de lichtkunstwerken tot 26 december te bewonderen in het water van het Zilverpark. Dit gedicht was onderdeel van een spectaculaire openingsshow.

Wat er in een bakfiets past

YasminEen reactie plaatsen

een steuntje in de rug

kan ook vanaf een bakfiets

gevuld met liefde, hulp en soep

op de trappers staan de helden 

met een groot hart voor de ander

we wonen in een wereld die 

groter wordt en sneller gaat

die te veel van iedereen vraagt 

we gaan zo snel dat onze medemens

heel makkelijk onzichtbaar raakt

en in onze blindheid vergeten we

daarom soms om stil te staan bij

wat van ons nou mensen maakt

en de mensen op de bakfiets hadden

dat vijf jaar geleden al begrepen

en ze besloten dat in deze stad

niemand ooit alleen hoeft te staan

dus bevechten zij een woud aan regels

staan ze open voor een goed gesprek

en soep lijmt geen gebroken harten maar

gedeelde warmte helpt een eind op weg

zo dichten zij stukje bij beetje

de gapende harteloze gaten die in

onze gehaaste wereld zijn ontstaan

zij weten wat ons mensen maakt

het zit in uitgestoken handen

en oog voor elkaar

december 2025

Het Straatpastoraat Lelystad bestaat 5 jaar en in die tijd hebben zij veel betekend voor de kwetsbare en ongeziene kant van Lelystad. Voor het jubileumgedicht heb ik me laten inspireren door de bakfiets waarmee ze de vele fietsbruggen van Lelystad trotseren om zo steun te kunnen bieden.

Stel:

YasminEen reactie plaatsen

wat als alles hier is

zoals het nooit is geweest

en ook nooit zal zijn

stel: hier is een strijd gestreden

tegen een zee waar meer in ligt dan

vele zandbanken en scheepswrakken

een toneel met helden en schurken

waar tijd vloeibaar is als soep

stel: dikke tentakels uit het diepe

woest spartelend tegen de vooruitgang

die Corné Lelie voor ogen had gezien

een zee laat zich niet zomaar temmen

maar Lelie is met meer, en sterker

en zo vormen zij de geschiedenis

tot hoe wij hem ongeveer kennen

stel: we hebben dit samen bedacht

omdat we op dezelfde dikke klei staan

die vaak als saaie leegte wordt gezien

maar dat weten jij en ik wel beter

in woorden en ideeën zit de kracht

om voor onze tijd verhalen te maken 

ons verleden bewaard voor een ver later

want alles wat hier is

is misschien wel nooit 

op deze wijze geweest

maar wil wel alles zeggen over

wie wij hier kunnen zijn

november 2025

Voor de presentatie van De Strijd Tegen de Zuiderzee, de vierde hiphopcomic van Lelystad. Het verhaal draait helemaal om Corné Lelie en zijn drooglegging. Gemaakt met Lelystadse jongeren, vereeuwigd in strip en rap. Luister hier naar het album op Spotify.

Het is onze zorg

YasminEen reactie plaatsen

we worden ondergraven

korrel voor korrel erodeert

een compleet zorgstelsel

onder onze voeten vandaan

en geen hond die het ziet

hoor ze scheppen

de mensen zonder zorghart

zwaar bevangen door goudkoorts

waardoor ze voelen waar

het grote geld precies stroomt

en je komt heel ver met

nepdiploma’s en TikTokadviezen

hey Siri, hoe leg ik een katheter aan?

en al wapperen de rode vlaggen

de pakkans is vooralsnog nihil

want wat wij kunnnen is versnipperd

er is van alles dat ontbreekt

het zijn de drempels en controle

het is weinig gereedschap in de kist

maar boven alles mist de tijd

zodat de ongetoetste onbekwamen

ongestraft hun gang kunnen gaan

om zo onze kwetsbare medemens

de vernieling in te helpen

het zou je kind maar zijn

maar wat nou als we het erop wagen

om al deze lelijke gaten in onze zorg

met alle mogelijke soorten mensen

zeer zorgvuldig dicht weten te maken

de weg is lang en nooit echt makkelijk

zeker niet in zo’n zelfverstrikt systeem

maar alle verandering moet je uiteindelijk

simpelweg durven doen.

november 2025

Tijdens het congres ‘Schone zorg, onze zorg’ op 27 november 2025 was ik de dichter van dienst. De hele dag stond in het teken van ondermijning in de zorg, een groot probleem in het zorglandschap van nu. Er werden veel deprimerende dingen geconstateerd, maar er is ook hoop! Aan het einde van de dag mocht ik daarop reflecteren met een gedicht dat ik ter plekke schreef.

Het gaat om jou

Yasmin2 reacties

het gaat niet

om wat ze draagt

om wat ze op heeft

om waar en wanneer ze is

om of ze iemands dochter, moeder

vrouw, vriendin of vaag bekende is

om of ze heilig is of een slet

om dat zij noodzaak heeft

om de nacht op te eisen

niet om

sleutels die ‘s nachts tussen haar vingers snijden

dat ze altijd laat weten of ze thuis is gekomen

dat ze niet weet wat ze dit keer fout heeft gedaan

hoe zij niet vanzelfsprekend overal kan bestaan

ondanks alle gegeven waarschuwingen en weerbaarheid

het zit in 

hoe hij op tv kan vertellen dat je iemand verkracht

en dat de tafelgasten dubbel liggen van het lachen

hoe hij daarna nog altijd op handen wordt gedragen

omdat het allemaal onschuldige kroegpraat is

of

hoe zij een dienstbaar idee hoort te zijn

haar ‘nee’ wordt een onverteerbaar gegeven

voor hij die steeds met ‘ja’ is grootgebracht

en nu boos in zijn eigen eenzaamheid zit

het gaat om 

iemands zoon, vader

man, vriend of vage bekende

die haar maken tot object of erger

en dan naast een zacht lachen 

niks anders te horen krijgen 

dan een zwijgende stilte

november 2025

een stationsnaambord dat aan groen hekwerk is vastgemaakt. op het bord staat 'Lelystad Fantasie'

Lelystad Fantasie

YasminEen reactie plaatsen

de wind waait door een skelet

dat voortvarend was neergezet voor

de velen die hier zouden komen wonen

maar nu staat ze slechts op de grens 

en is ze een schim van een station 

wachtend op wanneer ze nodig zal zijn

niemand heeft hier een trein gemist

of gemopperd over wéér vertraging

want geen trein die hier ooit stopt

langzaam maakt de tijd haar brozer

slechts spoken en straatkunstenaars

komen af en toe bij haar op bezoek

maar er zit meer in haar mars dan

verloren potentie en rottend beton

want ze zal een vertrekpunt worden

waarvanuit de stad kan gaan dromen

van alles wat er hier nog kan komen

op haar perrons is de toekomst te zien

en daar is alleen een bordje voor nodig

dus vanaf nu vertrekt de verbeelding

vanuit station Lelystad Fantasie

oktober 2025

De ‘vriendelijke vandalisten’ van De Dienst uit Tilburg hadden Lelystad Zuid voorzien van een bordje ‘Lelystad Fantasie’.

Het huis van Lelystad

YasminEen reactie plaatsen

een nieuw te bouwen huis 

voor de inwoners van een stad

die nog maar net is begonnen

gelegen in het midden van ruimte 

die onmeetbaar en oneindig is

er is geen traditie die hier past

hier móet het anders dan de rest

en wat schreeuwt er nu meer toekomst

dan een autonome wit-blauwe kolos

energiezuinig en zonder zijkanten

geleverd als kant-en-klaar bouwpakket

dat netjes kan worden neergelegd in

uitgedachte vierkanten en driehoeken

die rijmen met de ruimte om het huis

en het zal absoluut geen fort zijn

de drempels laten we op het oude land

hier valt de hemel dwars door het dak

met haar licht een enorme hal binnen

waar het groot zal voelen maar ook klein

zodat iedereen daar even welkom zal zijn

van de burgemeester tot de balieklant

of men nou passeert of nog even blijft

het is een onomstotelijk herkenbaar huis

voor een onomstotelijk eigenwijze stad

augustus 2025

De zielige stad

YasminEen reactie plaatsen

ze zeggen dat ik het niet heb

een karakter, met mijn korte leven 

want ik ben hier pas bijna zestig jaar

te nieuw, waardoor ik lelijk ben, en saai 

ik ben de zielige stad waar het altijd waait

beter kom je niet van mij vandaan want vooral  

van oudelanders krijg je dan afschuw en meelij

omdat niemand wil zien wat al mijn mensen

teweeg hebben gebracht in mijn verse klei

ik begon als droom en werd een lang project

waarin wijk na dreef na wijk werd neergezet

langs de lijnen van een ideaal werd ik steeds

verder ingekleurd met iedereen die hier kwam

sommigen bleven kort, anderen hun leven lang

elk van hen bepalend, hun stempels op mijn ziel

dus ik kan niet zeggen dat ik het niet heb

een karakter, met mijn korte leven

want uiteindelijk zijn het niet de jaren

die iets zeggen over wie ik ben en zal zijn

mei 2025

Ook te vinden in de bundel ‘Een mens, een tijd, een plaats’, de stadsdichtersbundel die bij de speciale stadsdichtersdag van 2025 hoort!

Op zoek naar een begin

YasminEen reactie plaatsen

elk einde bevat een begin

zelfs als onze handen zijn gevuld

met alle resten van de wensen

die we vandaag hebben gehad

ze waren leuk of mooi of nodig

eens gebruikt is hun nut verloren 

zoveel eindes die we eindeloos

gedachteloos weg blijven gooien

soms gaat dat zoals het hoort

maar vaker zien we het verdwalen

gedumpt op straat of in de struiken

of weggestuurd naar verre landen

waar het mag rotten of verbranden

miljoenen kilo’s afgedankte eindes 

waar niemand op zit te wachten

een onverteerde nieuwe aardlaag

die onze planeet langzaam verstikt

de kern van al dat weggegooide

verbergt een belofte van potentie

wat daar altijd al heeft gezeten

wachtend tot het mag gaan groeien

naar een veelbelovend verder bestaan

en wij hoeven alleen de cirkel te zien

in wat wij in onze handen overhouden

want elk einde bevat een begin

juli 2025

Geschreven voor het Circulair Festival Lelystad 2025

Vieren en herdenken 2025

YasminEen reactie plaatsen

I

in een mensenleven kan er veel gebeuren

uit een machtig water waarin schepen zonken

en later bommenwerpers op uiteenspatten langs 

de prille contouren van een een nieuwe polder

die daarna ingetekend, ingepland en ingericht 

was en toen bewoond, alsof er niks gebeurd was

in een mensenleven kan je veel maken

de grenzen van het kunnen en denken

zijn haast eindeloos en ongebreideld dus

de wereld verandert met een vaart waardoor

gisteren fundamenteel verschilt van vandaag

de blik keert naar binnen en

we verliezen ons oog voor elkaar

in een mensenleven zul je veel vergeten

waar hard voor is gevochten slijt vanzelf

tot een vanzelfsprekendheid zonder glans

die steeds anders wordt ingevuld

door meningen en groeiende verschillen

dus herkennen we de kern nog

of is het ons compleet ontglipt

wat vrijheid voor iedereen is

II

er is weinig dat uit zichzelf

tachtig jaar lang blijft leven

met geluk haalt een mens het gemiddelde

door schade, schande en ook vreugde

is er aan het einde van de rit 

veel geleerd, maar ook weer vergeten

zoals wat het is om vrij te zijn

wat we makkelijk meer en meer

voor lief nemen omdat door tijd

vrijheid inslijt tot een 

alledaagsheid  die stilletjes verbergt 

wat mensen elkaar aan kunnen doen 

wanneer de een het van de ander wegneemt

gevolgd door zoveel strijd en leed

dat woorden nog steeds tekort schieten

in deze tijden kruipt het weer

steeds dichterbij ons bed

onze ogen kunnen niet meer dicht

voor wat de wereld onvrij maakt

en al zitten we in verdeeldheid

en begrijpen we elkaar nog niet

we mogen niet vergeten dat we

niet zonder dit vuur kunnen leven

en wat we daarvoor moeten doen

mei 2025