I

in een mensenleven kan er veel gebeuren

uit een machtig water waarin schepen zonken

en later bommenwerpers op uiteenspatten langs 

de prille contouren van een een nieuwe polder

die daarna ingetekend, ingepland en ingericht 

was en toen bewoond, alsof er niks gebeurd was

in een mensenleven kan je veel maken

de grenzen van het kunnen en denken

zijn haast eindeloos en ongebreideld dus

de wereld verandert met een vaart waardoor

gisteren fundamenteel verschilt van vandaag

de blik keert naar binnen en

we verliezen ons oog voor elkaar

in een mensenleven zul je veel vergeten

waar hard voor is gevochten slijt vanzelf

tot een vanzelfsprekendheid zonder glans

die steeds anders wordt ingevuld

door meningen en groeiende verschillen

dus herkennen we de kern nog

of is het ons compleet ontglipt

wat vrijheid voor iedereen is

II

er is weinig dat uit zichzelf

tachtig jaar lang blijft leven

met geluk haalt een mens het gemiddelde

door schade, schande en ook vreugde

is er aan het einde van de rit 

veel geleerd, maar ook weer vergeten

zoals wat het is om vrij te zijn

wat we makkelijk meer en meer

voor lief nemen omdat door tijd

vrijheid inslijt tot een 

alledaagsheid  die stilletjes verbergt 

wat mensen elkaar aan kunnen doen 

wanneer de een het van de ander wegneemt

gevolgd door zoveel strijd en leed

dat woorden nog steeds tekort schieten

in deze tijden kruipt het weer

steeds dichterbij ons bed

onze ogen kunnen niet meer dicht

voor wat de wereld onvrij maakt

en al zitten we in verdeeldheid

en begrijpen we elkaar nog niet

we mogen niet vergeten dat we

niet zonder dit vuur kunnen leven

en wat we daarvoor moeten doen

mei 2025