even kansloos zijn wij
als de pruimenbloesem
bij noord-noordwesterwind
efemere wensen
genadeloos weggedragen
door een uitzonderlijk kille maart
het schone is
noodzakelijkerwijs gestript
zodat we verder kunnen groeien
maart 2023
even kansloos zijn wij
als de pruimenbloesem
bij noord-noordwesterwind
efemere wensen
genadeloos weggedragen
door een uitzonderlijk kille maart
het schone is
noodzakelijkerwijs gestript
zodat we verder kunnen groeien
maart 2023
je past als een oude jas
zo eentje waarvan ik
net als jij overigens
dacht dat ik hem kwijt was
welkom terug en welkom thuis
vergeet al het oude
de zondes uit het verleden
zijn slechts achtergrondruis
maart 2023
glinsterend in de
kille zon van maart
een orkest van
aluminium naalden
instrumenteel in het
zuiderzeejazzconcert
aan het water
quasi-ritmisch
meppen touwen
tegen masten
gedirigeerd door
harde noordwesterwind
de marinamarimba
is alleen te horen
als er boven het IJsselmeer
een creatieve bui hangt
maart 2023
met gepaste trots
stort jij je kunnen uit
over de geringe wereld
van jouw vensterbank
een halve ziel en zaligheid
om mensen te bekoren
al is het maar voor even
de kleuren klaar
om te vervagen
in de stil passerende
middagzon
de ongeziene lijnen
vervagen tot suggesties
maar het heeft er mooi gestaan
februari 2023
één versleten ziel
kijkt uit over een stroom
snel verveelde harten
op een jugendstil troon
boven de krioelende miljoenen
het rijk is platgeslagen
en de koning derelict
in zijn blik regeert de roes
en troebel schijnt een zwak licht
over de herinnering
van wat ooit was
Naar een thuisloze man die ik in een trappengang van de Beurs van Berlage zag.
maart 2023
de ik die jij bent
als splinters van een spiegel
weerspiegelen jouw ogen
de jij die ik ben
maart 2023
de roze klapkauwgom
tegen mijn gehemelte
tapt gedachten en
vouwt ze om mijn tong
alvorens
ze zonder ceremonie
de wereld in te blazen
loos als ze komen
loos als ze gaan
maart 2023
de mens vloeit in elkaar over
allen dragen we de ander
in delen van ons zijn mee
ik geef mezelf en verover
een onuitwisbare vlek
in het tapijt van jouw geest
de mens vloeit in elkaar over
allen dragen we de ander
in delen van ons zijn mee
ik geef mezelf, omarm me
twee herinneringen zwemmen
in een eindeloze zee
september 2022 – maart 2023
jouw durven kent een lange prelude
met een weifelende boventoon
en een rustig borrelend willen
verkondigt zich op gepaste afstand
een lang bewaard verlangen aan
voorzichtig duwend tegen de
woorden die zoeken naar de lef
en zich laten lokken door een vraag
eenmaal uitgesproken is het echt
januari 2023
ik ben de stilte van de nacht
de sterren zijn mijn interpunctie
in mij lees ik alles wat de dag niet zei
uitgesponnen over donkere uren
bij het bleke licht van de maan
ik ben de warmte van de ochtendzon
vogels begeleiden mij
bij het opbergen van de nacht
en in slechts enkele minuten
ontsluit ik de hoop
van een onontgonnen dag
maart 2023